.....ใครบ้างเหวย จะร่วมสู้กับกูบ้าง ใครบ้างเหวย จะเคียงข้างไทใจหาญ ใครบ้างเหวยจะละสุขสนุกสำราญ ใครบ้างเหวย... ยอมวายปราณเป็นชาติพลี...

ขุนรองปลัดชู เป็นศิษย์รัตตัญญู เมืองพิจิต สายของสมเด็จพระพากุลมหาเถระ สังฆราชเจ้าในแผ่นดินสมัยพระเจ้าบรมโกษฐ และได้ติดตามใกล้ชิดเป็นองค์รักษ์ติดตามสมเด็จพระพากุลฯ สังฆราชเข้ามาในกรุงศรีอยุธยา ในครั้งพระเจ้าบรมโกษฐ์ นิมนต์สมเด็จพระสังฆราชพากุลฯ ทำสังคายนาคัมภีร์พิชัยสงคราม

ขุนรองปลัดชู จัดว่าเป็นศิษย์รัตตัญญูรุ่นพี่ของพระเจ้าตากสิน(ครั้งยังเป็นเจ้าพระยาวิชัยปราการ) และเป็นศิษย์รุ่นพี่ของสมเด็จกรมพระราชวังบวรสถานมงคล รวมทั้งยังเป็นรุ่นพี่ของสมเด็จสังฆราชสุก ไก่เถื่อน ครั้งกรุงศรีฯยังไม่แตก

...กูจะสู้แม้ว่าพวกกูน้อย สู้ไม่ถอยแม้ว่าจะดับสลาย แผ่นดินนี้ ...พ่อกูอยู่...ปู่กูตาย...ยอมมลายมิยอมให้ไพรีครอง...

ชาวบ้านบางระจัน เมืองสิงห์บุรีซึ่งมีกำลังเพียงร้อยน้อยนิด ได้ลุกขึ้นต่อกรกับกองทัพหงสาอันกล้าแข็งนับจำนวนหมื่น ด้วยความองอาจกล้าหาญ มีชัยชำนะถึง 7 ครั้ง ทั้งนี้ก็ด้วยขวัญกำลังใจที่ได้รับจากพระอาจารย์ธรรมโชติ ซึ่งเป็นศิษย์รัตตัญญู สายสมเด็จพระสังฆราชพากุลมหาเถระ แห่งเมืองพิจิตร มาอยู่ร่วมต่อสู้กับกองทัพมอญหงสาวดีจนนาทีสุดท้าย

พระสุพรรณกัลยา ทรงเป็นเชื่อสายของราชวงศ์ขุน หรือราชวงศ์สุโขทัย(ราชวงศ์พระร่วง) เป็นพระภิคินี(พี่สาว) ของพระองค์ดำ(สมเด็จพระนเรศวรมหาราช) พระสุพรรณกัลยาได้ทรงเสียสละพระองค์ไปเป็นตัวประกันกับกษัตริยมอญหงสาวดี แทนพระนเรศวร(อนุชา) เพื่อให้ได้กลับมากู้อิสระภาพให้กับชนชาติไท โดยได้ทำหน้าที่เป็นสายลับสืบความเคลื่อนไหวของกองทัพมอญระดับสูง และส่งข่าวทางทหารอันเป็นราชการลับให้พระนเรศวร อันเป็นผลให้กองทัพหงสาวดีพ่ายแพ้กลศึกต่อ กองทัพไททุกครั้ง และได้ทรงเสียสละพระชนชีพเป็นชาติพลี เพื่อให้ลูกหลานไท เป็นอิสระ พ้นจากความเป็นทาสจากชาติมอญ นับเป็นยอดวีรสตรีไท ที่สำคัญทรงเป็นศิษย์รัตตัญญูฆาราวาส สายวัดป่าแก้ว อยุธยา โดยเป็นศิษย์ของสมเด็จพระพนรัตน์วัดป่าแก้ว ซึ่งก็เป็นอาจารย์ของสมเด็จพระนเรศวรฯ จึงเป็นสิ่งที่เราอนุชนไทรุ่นหลังควรจดจำวีรกรรม และความเสียสละของพระองค์ไว้ตราบชั่วฟ้าดินสลาย